Czy przyroda w mieście oznacza tylko schludnie przystrzyżony trawnik i równo posadzone tuje? A może naturalistyczne przestrzenie z gęstą roślinnością, martwym drewnem i siedliskami dla owadów mają szansę stać się nową normą? Nasze badanie przeprowadzone w warszawskich dzielnicach pokazuje, że odpowiedź nie jest jednoznaczna – i że bardzo wiele zależy od tego, kto patrzy na zieleń.

W ramach badania zapytaliśmy 144 osoby z czterech grup interesariuszy – architektów, architektów krajobrazu, pracowników administracji publicznej i lokalnych aktywistów – jak postrzegają różne elementy bioróżnorodności w mieście. Uczestnicy oceniali m.in. obecność wielowarstwowej roślinności, martwego drewna, owadów i struktur przyjaznych zwierzętom, a także wyrażali swoje preferencje wobec projektów zieleni pokazanych na fotomontażach.

Co mówią wyniki?

81% badanych wykazuje pozytywne nastawienie do przyrody, co jest dobrym punktem wyjścia. Jednak preferencje i obawy znacząco się różnią między grupami:

o lokalni aktywiści najczęściej popierali bioróżnorodne krajobrazy – doceniają naturalność, dzikość i obecność elementów takich jak martwe drewno czy gęsta roślinność.

o architekci i urzędnicy byli bardziej sceptyczni – obawiali się m.in. kwestii bezpieczeństwa, estetyki oraz kosztów utrzymania.

o architekci krajobrazu zajmowali stanowisko pośrednie – rozumieją korzyści płynące z bioróżnorodności, ale podchodzą do niej ostrożnie.

Co z tego wynika?

Nasze badanie pokazuje, że promowanie bioróżnorodnych przestrzeni miejskich wymaga dialogu i zrozumienia różnych punktów widzenia. Kluczowe jest także rozbijanie mitów – na przykład, że gęsta roślinność jest zawsze niebezpieczna czy „niechlujna”. W rzeczywistości to właśnie takie elementy jak bujna zieleń, martwe drewno czy obecność owadów mogą przynosić realne korzyści: oczyszczanie powietrza, zwiększenie retencji wody, wsparcie dla zapylaczy i poprawa dobrostanu mieszkańców.